Belki bir gün yeniden
Kimsenin Hakkımda ne bildiğinden emin değilim herkes bir öngörü peşinde sanki dedi yorgun gözleriyle aynı kırık bankın üzerinde otururken genç adam keyif aldığım tek faaliyet insanlardan uzak deniz kenarında oturmak diye ekledi dalgaların sesi kuş cıvıltıları ve ansızın beliren küçük sevimli dostları da unutmamak gerek onlarda olmasa sevginin bile varlığından şüphe edeceğim dedi hafif bir tebessümle nedir sana bu düşünceleri yaşatan sorusunu yönelttiğim de bir an durdu bir süre kafasını yere eydi ve saçlarını geriye doğru atıp kafasını kaldırdı ve yüzüme baktı henüz kırklı yaşlarda olmasına rağmen yüzünde oluşan o derin çizgiler nasıl bir hayat yolculuğu yaptığının bir göstergesiydi anlatmaya başlamak için gücünü toplamaya çakışır gibiydi yüzümdeki ifadede bir an değişti üzüntü yerini gerginliğe bıraktı ve şöyle ekledi bazı insanlar aile içi gelişimi en üst seviyede tamamlarken bazıları ise bu kavramı hiç bilmeden hayatın içinde savrularak aile olmanın sevilmenin ne olduğunu bilme...
